Mutlu Oldum Şiiri - Yavuz Şimşek Selimi 2

(Yanık Sevdaların Akibeti )

Payitahttan bir name saldım
Emanetcilerini ehil bildim
*Mazrufunun içini anlamam
Zarfı görünce çok mutlu oldum

Aylarca aklıma takıldı durdu
Sayfaya düşmeden güve kurdu
Bilirim ki, Mevla m ne buyurdu
Emanet ulaşınca mutlu oldum

Yetim gibi Kayseri’de dolaştı
Gültepe’de yarenlerle buluştu
Bir aydan sonra sahibine ulaştı
Sağ salim görünce çok mutlu oldum

Alıp çıkardılar Erciyes ‘in düzüne
Kimler düşmedi ki garibin peşine
En sonunda ulaştırdi gardaşıma
Görünce yüzünü çok mutlu oldum

Hayli zaman köy ,şehirde eyleşti
Erciyes’in temiz havasını aldı
Bir ay boyu ramazan oruca kaldı
Bayrama erdiğine çok mutlu oldum

İftarda sahurda çok ikram gördü
Erciyes havası ciğerine iyi geldi
Bayramda el öpüp çok bahşiş aldı
Kesesini görünce çok mutlu oldum

Bilmem ki ikizi hangi diyarda
Haberde çıkmadı bu bayramda
Belki çıkar meydana kurbanda
Haberin almayınca çok melul oldum

Kırk yıl sonra sılayı ziyaret eyledi
Eş, dost, akrabayla sohbet eyledi
Bayramlık yüz görümlüğünü aldı
Aslını görünce çok mutlu oldum

Selimi dedi;Emanet, atsan atılmaz
Pazara çeksen bir pula satılmaz
Ömür bir kuş misali elle tutulmaz
Ölmeden görünce çok mutlu oldum