Şu şen şakrak insan sen misin sahi
Cânevim yıktın ya mutlu mu oldun
Alnımın çatına soluma dahi
Kurşunlar sıktın ya mutlu mu oldun
Hâlimi görmeye baktım aynaya
Hislerim revandı umudum yaya
Gününü gün edip güle onaya
Karşıma çıktın ya mutlu mu oldun
Bir gecelik girip gönül hanıma
Kinin, ihânetin işler kanıma
Utanmadan bir de gelip yanıma
Lafları çaktın ya mutlu mu oldun
Söyle zalim çâren mi var ölüme
Umutlar yerle bir gitti hep güme
Yıllar sonra bakıp bakıp albüme
Hepsini yaktın ya mutlu mu oldun
Bunca ettiklerin tak etti cana
Nefretin mayası karıştı kana
Kırılmış bir gönül getirdim sana
Boynumu büktün ya mutlu mu oldun
Bülbülü düşünüp gülerken gonca
Attığım tohumdan yeşerdi yonca
Başımdan aşağı boylu boyunca
Sıcak su döktün ya mutlu mu oldun
Gözlerin gönlüme mezar kazarken
Bastığın tuzlarla yaram azarken
Hasmımın kolunda gezip tozarken
İpimi çektin ya mutlu mu oldun
Bir gün elbet herşey aslına döner
Sevdâmın yangını mezarda söner
Böyle aşk çınarı büyütmek hüner
Kökünden söktün ya mutlu mu oldun
07 MAYIS 2018
SAAT: 19.15
MERSİN
Kayıt Tarihi : 5.10.2024 00:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Merhum Mehmet Nacar Ağabeyimin bir şiirine nazîre olarak kaleme alınmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!