Elveda keder, acı, tasalarım
Artık çok mutluyum ben, bahtiyarım.
Bir gülüşün yetti, benim uçmama.
Hep gül, mutlu ol sen, öteki yarım.
‘Gül-aydın’ımsın, çiçeği narım
Petekte balımsın, kovanda arım
Damlan yeter çiçek olup açmama
Sen nasıl istersen, ben ona varım.
Kasırgam,yağmurum, bembeyaz karım
Gonca gülde alım, lalede sarım
Gerek kalmazdı kendimden kaçmama
Olsan alınyazım, helalim, karım.
Gitme, gidersen sensiz, ne yaparım?
Kimin yolunu bekler, kimi sararım?
Belki, çok az kaldı benim göçmeme
Çimenleri bulutlarda ararım.
Gözyaşım sel olur durmaz, akarım,
Yıldızlı göklerden sana bakarım.
Bir yol ver, gülücükler saçmama,
Bülbül gibi, güle şarkı yakarım
Susup gittin bak, yanmıyor farım
Centilmenim, inan kalmadı ferim
Bir yudum suyun var mı içmeme?
Sırıl sıklam oldum, yanar heryerim.
27/07/2008-Ankara
Metin BaşolKayıt Tarihi : 27.7.2008 16:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mutlu Hüzün mü? Hüznün mutlu olanıda mı varmış? Mutluluklar bir anda nasıl hüzne dönüşebiliyor? Ne kadar değişken bir duygulanım dünyasında yaşıyoruz değil mi? Hem değişken, hem de kırılgan... Değişkenlik mi kırılganlığa neden oluyor yoksa kırılganlık mı değişkinliğe? Bu sorunun yanıtını bilmiyorum ben. Ama, esas sorulması gereken soru -sanırım -şu olmalı: 'Bu kadar değişken ya da bu kadar kırılgan olmamız neden? Tüm bunların nedeni kendi içsel dünyamızda kendiliğinden olup bitenler mi yoksa dışsal dünyamıza bağlı nedenler mi? Bu sorunun yanıtını aramak bile, keyifli bir biliş yolculuğuna davet gibi geliyor bana.. ben kendimi bu yolculğa davet ettim. Hatta, ben bu yolculuğa çıktım bile. Eşlik etmek isteyen varsa, istediğiniz istasyondan binebilirsiniz.. Bu tren herkesi alabilir içine.. Ama kompartmanım ne yazık ki dolu, belki çay molalarında görüşebiliriz. Görüşüp paylaşabiliriz bildiklerimizi, bilebildiklerimizi, öğrendiklerimizi... Üleşelim, iletişelim, eğitişelim. Bu davet bizim:
Artık çok mutluyum ben,bahtiyarım.
Bir gülüşün yetti,benim uçmama
Hep gül,mutlu ol sen,öteki yarım.
Herkesin öteki yarısı mutlaka olurmuş.Önemli olan,öteki yarını bulupta kaybetmemektir.İsmi gibi hüzünlü bir şiir okudum.Yüreğinize kaleminize sağlık.
Yıldızlı göklerden sana bakarım.
Bir yol ver, gülücükler saçmama,
Bülbül gibi, güle şarkı yakarım
Sevgiliye söylenmiş ne kadar güzel sözler bunlar böyle.Hem aşk hemde sitem var şiirinizde.Şiirinde adı gibi, mutluluk ve hüzün o kadar güzel harmanlanmış ki, harika olmuş.Yürekten tebrikler.10 puan.
TÜM YORUMLAR (3)