Mutluluğa adın sordum,
Bana 'aslın nedir? ' dedi.
Ona aslımı da yordum,
Bana 'mutluluksun! ' dedi.
Sonrada hüznüme gittim,
'Sen mutlulukmuşsun! ' dedim,
Onu yine baştan sevdim,
Bana 'işte aslın! ' dedi.
Kayıt Tarihi : 12.11.2005 20:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!