Mana dirayeti zayiyata uğramış
Her zerresi kekremsi bir dokunuşla
Ayrı bir ayrılığa taht kurmuş
Ve
Acımsı bir tatla müeebet yemiş
İki sevgiliden başkası değiliz
Payız gıran gıran eno ma serdé
Zıqıtneno dılé mı
Zoné mı dé kardi esta
Vengé finora kami
O rü çareneno mıra
Zeré xo céno
Biçareyim bu gün dumanlı başım
Feryadım figanım arşa dayandı
Derdimi dökemem yok ki gardaşım
Sitemim isyanım arşa dayandı
Ne edeyim sensiz ben bu dünyayı
Bir gece sevgili
En ummadığın zaman da
Ansızın çalsa kapın
En ummadığın
En sıkılgan
En kırılgan
Yürüyorum tek başıma
Sokaklar dolusu insanlar
Ve yalnızlığım doluyor içime
Gözlerin kentin her yanında
Her varoşta arıyor seni
Yoksun ve ben bunu görüyorum
Sözlerin tükendiği lahzadayım
En içten en derinden seviyorum ama
Yettiremiyorum harfleri anlatmak için
Düşlere kapılıp
Soluksuz hayeller içerisinde buluyorum kendimi
Söz sende buldu anlamını
Dizeler adınla başladı hep
Özne sen yüklem sen
Alınan nefes sen oldun hep
Yağmur sesi senin sesin
Sevdam
Kraterine sığmayan bir yanardağım
Yokluğunda
Etrafımdaki hiç bir güzelliği görmeyen
Bereketli topraklara kuraklığım ben
Yokluğuna düştüm sevgilim
İçimde koptu sesin
Dilime zemberek doladım
Gözlerime Munzur'u boşalttım
Zifir tadında özledim
Senin yokluğunda bir çilingiri vurdum
Açmaya çalışırken gönlümün kapısını
Kanlar içinde kaldı yüzüm/gözüm
Ellerim italik bir alfabeye döndü
Ayaklarım sekiz çizerek adımlarını sergiledi
Sokaklar beni deli deyip kucakladı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!