Sandım ki ;
Tüm kışlarımın baharıydın sen …
Ne kadar üşüyüp titresem de ,
Sarılıp ısıtırsın yüreğimi, yüreğin de …
Tutmasan da olurdu ellerimi ,
Selâm verdim , yandım ateşte ,
Çaldı gönlümü , düştüm peşine …
Ben öldüm , o dirildi içimde ..
Anda Aşk’ ise , ömürde çile …
Tek bir bakışta kavuşturur ,
Bana aklınızı vermeye çalışmayın ..
Henüz aklımı ben , yitirmedim …
Nahif kalbinizde köşe göstermeyin ,
Hepsindeki yeri , ben çoktan öğrendim …
Hoyratlığım , biraz bundan sebeptir …
Kazancıma zararı , olmadı kimsenin …
Zararlı ticaretimin , sebebi benim …
Sandım ki herkesi , aynı kendim …
Bu aldanışın sebebi , benim …
Başımdaki dumanların yangını ,
Karanlık gecede karıncayı duyup,
Taşın içinde böcekleri doyurup,
Dert içine, dermanı da koyup;
Beni yardımsız, bırakır mı sandın ?
Rahmân’ a muhtaçtır cümle âlem,
Hazan mevsiminde doğmuşum ben ,
Baharları bilmeyişim biraz ondan …
Yalnızlık kırkının suyunda yunmuşum ,
Kalabalıkta durgunlaştığım, biraz ondan …
Dönüp baktım şöyle geçmişime ,
Bülbül olup, bağlarda gezdim ,
Envâi çeşitten, bir seni seçtim ..
Neydi emelim, nerede hayalim ?
Bir rüyanda ben, düş olamadım…
Gül olup, binbir renge boyandım ,
Tutup çıkardım içimden kalbimi,
Sorup hesaba, çektim bu gece…
Elimde sanki mizan terazisi,
Eğrimi doğruna, sattım bu gece…
Sevda uğruna, bu kaçıncı diyet ?
Elbisesi temiz, yüreciği kirli ,
Gözlerinden belli, öfkesi kini…
Nesli akîl, kendisi veli ,
Bu zamanın insanı…
Diline bakınca bal ,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!