Mutlu Alkan Şiirleri - Şair Mutlu Alkan

Kabullenmez Müslüman asla zulmü
Göze alır zalime zulme karşı ölümü
Zulmün karşısında susarsam dilimi
Koparanın, ben alnından öperim

Kuru toprak üzerine sererim de kilimi

Hep başkaları için dedik
Başkaları ne der...
Başkaları için yaşadık ve öldük
Başkaları için ağladık ve güldük
Ne yapmalıyız, nasıl yapmalıyız
Başkaları için birleştirdik, böldük

Herkes bu âlemde ektiğini biçiyor
Gülistana diken ekme kardeşim
Dünya bir han gibi gelen geçiyor
Kalan olmadı daha bilmeni isterim

Malını, mülkünü, eşini ve evladını

Can nurum, kıymetini bil kıymet bilenin
Seven, gül hatırına çeker derdini dikenin
Dönmemek üzere yola düşüp de gidenin
Ardından dur demek mümkün değil

Ulaşamayan, ulaşamadığından yanarmış

Her çöşme akmazıdı, akanını ararıdık
Çöşmelere avcumuzun içini dayarıdık
Hemi suya hemi paylaşmaya ganarıdık
Çöşmesi çok hoşudu suyu çok hoşudu

Toktur ne bilmezidik, pek işimiz yoğudu

Gündüzleri yol, geceyi yoldaş eyledik
Çile çektik de çilemizi arkadaş eyledik
Aldığımız her bir nefesi sırdaş eyledik
Ömür bitti, vuslatımızı gardaş eyledik

Aşkı yol eyledik, umudu yoldaş eyledik

Cemre gibisin mevsimime usul usul düşen
Kardelenimsin, açtığında dalında üşüyen
Seninle çöller bile seraplarla şenlenirken
Sensizken daha bir masumlaşıyor gülşen

Kar tanesi gibisin her hâlin ayrı bir güzel

Ar eder anlatamam gönlümde ki sana sevdamı
İtiraf etsem aşk mahkemesinde verirlerdi idamı
Geçmişim senin elinle ve benden alıyor intikamı
Ah bir bilseydin gül güzeli gönlümdeki ihtişamı

Sıralanmış gözlerde sırlanmış olan bakışlar

Dün çocuk, bugün genç, yarın ihtiyar
Ölümlü dünyada ölümün yaşı mı var?
Bilinen sona doğru koşarken insanlar
Geçiyor ömrün, gençliğine güvenme

Düşersin, kalmaz kimseler yanında

Boş kaldı boşlukta duran ellerimiz
Sahipsiz şimdi öksüz hikâyelerimiz
Umutlarımız var, var beklentilerimiz
Köklerimiz kururken bir yandan
Dallarımızda meyvelerimiz vardı