Şairler, bu dünyayı başka gözle görenler, olayları ve insanları değişik algılayan insanlardır. Sen güneşe bakarsın sadece sarı rengini görürsün, sıcağını hissedersin, başka bir zaman bir şair bakar neler görür neler. Hele de aya hilal iken bir baksın şair, hele de önüne bir yıldız gelmeye görsün tesadüfen, mısralar uçar gider beyninden beyaz sayfalara yapışır kalır... Sen bulut görürsün onu, bir şairin gözünde beyaz melektir adeta...
Diyor ya merhum Aziz Nesin ’’Türkiye de her üç kişiden dördü şairdir.’’ diye, bakın etrafınıza şöyle alıcı gözle, inceleyin kadınları da, erkekleri de mutlaka vardır bir iki şair içlerinde... Benim ve babamın kadim dostu bir Mehmet Ali Amcamız vardı. Ara sıra şiir döktürürdü. Kitabı yok ama, hiç dert etmezdi bunu, ufak bir çabası bile olmadı kitap bastırmak için. Bakın yengeye yazdığı aklımda kalan bir kaç mısraını sunayım...
Kezban’ımın Melek koydum adını
O dünyanın en iyi kadını
Az yer çok çalışır her işe çabuk alışır
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta