Mütevazi Ol da Düşman Utansın

Bir fikri yok, nakil iktibas yapar
O adam kendini bir şey sanıyor
Her cümlesi nefse iltimas yapar
O adam kendini bir şey sanıyor

Makamı sermaye, yetkisi despot
Yarım akıl ile, kırıyor hep pot
Oturduğu yerde, bitmeyecek ot
O adam kendini bir şey sanıyor

İnsanî derinlik, yürek sancısı
Olmak gerekmez mi, gönül hancısı?
Masumiyet yemi, dili kancası
O adam kendini bir şey sanıyor

Mütevazi ol da, düşman utansın
Dostlarınsa, merdin oğlu mert sansın
Bir de empati kur, yüreğin yansın
O adam kendini bir şey sanıyor

Mürekkep yalayıp, kalemi yutsan
İçe içe, ilm kuyusun kurutsan
Ne değişir, formüle formül katsan?
O adam kendini bir şey sanıyor

Sağ gösterip, sol vurarak yol alır
Gerçek ipotekli, düşlere dalır
Bu dünya ne sana, ne bana kalır
O adam kendini bir şey sanıyor

Hissettir bize de, içten gülelim
Karabulutları, gökten silelim
İçi insan! ... dışı insan! ... diyelim
O adam kendini bir şey sanıyor

Ali Rıza MALKOÇ 16 Ocak 2012

Dipnot: Bu şiir, bir şahsiyete değil; düne, bugüne, yarına yazılmıştır. Edebi vurguları, bir kişiye indirgeyerek lütfen tutsak etmeyelim.

Nakil: mevcut bir fikir veya görüşü aktarma
İktibas: alıntı, özet, ödünç alma
despot: zorba, baskıcı, tiran
empati: duygudaşlık, kendisini, karşındakinin yerine koyma
ipotek: kısıtlama, şerh koyma,rehin alma