Mütemadiyen Yapı Şiiri - Akın Akça

Bünye üstüne bünye,
Güzel günler için
Elma ve doktor şart;
Kusursuz bloklar
Birbirinin üstüne
Ve yeterince zarafet
İçin sonsuz bir zaman.
Akıp giden mi dersin
Boyutlar? Hayır, zaman.
Akıp gelen yapı, boyutlar.
Duran duruyor
Zaman ise akıyor.
Ne var ki iki başlı dev,
Bir üsten havalanıyor.
Tek gözlü de
Olmuyor ki Minotor.
Sapanlı bir Golyat.
Şak şak gibi sallıyor
Elindeki sapanını
-fitillemiyor hiç.
Havalanınca
Tek başlılaşıyor.
Sığışmış patlayış noktadan,
Gene bir halkaya doluşuyor,
Çemberin odağına.
Ve sonra içte
De dese dışta da,
Çemberin çevresini
Kendisi işaret etmiş
Oluyor zaten.

Dört ana arası evrende,
Kuvvetlerin iletişimi
sezilgen parçacıkları;
Aminoasitler köprüsü
Peptitler ile nöronlar
Arası bağların orman temeli
Yaya geçitleri düşünüş;
İlk canlı molekül,
Bu yüzden önemli.
Geçiyoruz dağ ormanından.
Hazmediyor birbirini
El ele tutuşmuş hendekler,
Dolduruyor ikirciği.
Yıkmak mı
Yoksa yapmak mı
Kaçırdığın kendinden
Veya kaçırmaksızın,
Bileğindeki künyen?
Komik bir şükrediş
Sanmak mümkün
Ama yarımadanın
Yok dili, kükreyince
De tam kükrüyor hani.
Görülen dünyada,
kaldı ki;
Ölünce bile ölmüyoruz,
hayata hayat katıyoruz.
Böyle bir şeyi
Bir yalan
Ortaya çıkaramaz gibi.