Bize önce eksik yaşamayı öğrettiler
Sonra hep kalmalar düştü bize
Her düştüğümüzde kalmadı kimse
Koynumuzda büyüttüğümüz hüzün her sabah alnımızı öper
Kulaklarımızda alışırsın ların uğultusu ustalıkla üflenen
Ve yaşadığımız bütün şiirlerde acımız yine muteber
Bol gelir bize yastık altı masum hayallerimiz düşlerimiz
Umutlar hem gri hep sonbahar ve kirli
Aşkı sorsalar bize aşk eskidendi
Şimdi arkamızı dönsek uçurum
İleriye gitsek kanatlarımız kırık
Olduğumuz yerde üçe kadar saysak
İşte işte budur bizde yalnızlık
Kayıt Tarihi : 2.7.2016 01:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!