Müsvette Şiir Şiiri - Nurullah Kütükçü

Mutlak soygun var bu aralar yüreğimde,
Kalemin üşüyor yazamıyorum adını, defterime.
Sen, bana olan kininle öleceksin,
Ben, müsvette şiirlerimle.
Ardından bir hastane koridorunda kalp krizleri bırakıyorsun,
Fena kelimeler bırakıyorsun, söylenebilecek ardından.
En kötüleri, senin hakkında.

Humuslu toprak serpin içimdeki yangınlara,
Sancılı kalp ağrılarıma şırıngalayın cıva.
Unutmasın, tebessümler bıraktık ardımızda,
Giderken bıraktığı buseli mektubu, unutmasın.
O gittikten sonra beni ucuz motel odalarında,
Kuytu sokak aralarında, sönmüş yürek közlerinin başında,
Bir orta okul öğrencisinin, ardı gelmeyen sevdalarına tanıklık etmiş bir bankta,
Yada o parkta,
Kurşunlayacaklar.
Namlu ağzı gül kokan, yamalı mermilerle.
Günahımı almasın.