Mustafa Zincirkiran Şiirleri - Şair Must ...

Hilal kaşa mühür açmış gözlerin
Pembeli yanağın alını sevdim.
Konuşurken damlar tatlı sözlerin
Ağzından dökülen balını sevdim.

Senin sevdan, kalbim gönlüm özümde

DİLLERE MAHKÛM

Ana rahminden geldik, dünya, kullara pazar
File dolsun istemek zâkir dillere mahkûm.
Günahı ve sevabı kâtip melekler yazar
Yanan kalbi ‘teskin’se, akan Nil’lere mahkûm.

(Afşin’li şair Kul Hamit Hoca’nın şiirine nazirem)

Allah’ın(c.c) evidir Mekke şehrinde
O mübarek belde, çölün içinde.
Kâbe ziyaretgâh yerli yerinde
Aşk yangını sönmez külün içinde.

Dilin kemiği yokmuş, hâkim olsak bu dile
Dil neyi söyler ise, gönül ona meyleder.
Eğer hâkim değilsek bitmez başlarda çile
Dil neyi söyler ise, gönül ona meyleder.

Ah ki ne ah, derken, içim yanıyor
Yanan kâlpte közüm Doğu Türkistan.
Bir gün bizden yardım gelir sanıyor
Üretilsin çözüm Doğu Türkistan.

Haberler geliyor acı mı acı

Her gün haberlerin acı vereni
Allah’ım canını alsın be dolar.
Daim alt edersin göğüs gereni
Her halde beşinci kolsun be dolar.

Altı sıfır sildik denk olmuş idi

(Kâbe’deki hacıları tv’den canlı yayında seyrederken)

Seyreylerken daldım Hac’da hacılar
Aşk ile dönüyor, pervane gibi.
Tavaftaki mümin kardeş bacılar
Yanarken sönüyor, pervane gibi.

(Pir Bekir Cıla’nın verdiği ayak ile)

İskenderun merkezli dost meclisi kurulmuş
Dost muhabbetinden feyz, almalıyız arkadaş.
Davete icabet şart, gelen gönül durulmuş
Edep erken önemli, bilmeliyiz arkadaş.

Allah diyerekten çıkınca yola
Rabbimiz’i vekil kılanlardanız.
Dilde Besmele’yle, hamdele ola
Böylelikle gamı silenlerdeniz.

Niyet halis ise Rabbimiz yoldaş

Aşk insanı yakar kavurur imiş
Yürek yangınıyla küle saldılar.
Bu yangından külü savurur imiş
Onun içindir ki yele saldılar.

Nasıl bir sevda ki gurbete saldı