Büyüme çocuk hayat seni de üzer.
Büyüme ki hep böyle tertemiz kal ,
Büyürsen yaşlanırsın kalmaz güzelliğin .
Büyüme sen çocuk.
Gözlerin hep böyle baksın,
Doğru bildiklerini haykırmazsan , insanlar yanlışlarıyla seni üzeceklerdir!
Bir dondurmanın sıcaklığında aramıştım seni , öyle imkânsızdık işte.
Dostluk zor ve önemli bir şeydir.
Onu başarırsan herşey iyidir.
Yüreğimiz ağzımıza geldi hepimizin onu görünce.Her zaman ayrı bir aşk şarkısında gördük hayallerimizi, hayal kurdukça çoğaldı umutlarımız.Ne oldu sonunda hiçlere sığmadı mı ? Tüm hayallerimiz.Sevdikçe çoğalmıştı kaybolan güvenimiz ama bunuda bitirmeyi başardılar gün geçtikçe . Şimdi ne yapıyoruz ya sigara yada durmadan karalıyoruz kağıtlarımızı şiirlerimizle . Günler geçtikçe artıyor içimizdeki hüzün ama şunu bilmeliyiz ki hayat denen şey geçiyor ömrümüzden , bir nevi gidiyor elimizden ...
Bıraksak şiir yazmayı , karalamasak kağıtları biter miydi derdimiz ? Yüreğimizdekileri dökmek ne kadar acı olabilirdi ki ? 18 Yaşında ne kadar şair olunurdu ki ? Bu hayat denen felsefi bilmecede bilmediğimiz onca şey varken her zaman bilmişlik taslamak , sevmek çok garip..
Gözlerimizden akan onca yaşa rağmen gülümsemek çok garip.
Şairlik yolunda emin adımlar ile..
Gün gelecek o seneleri yeniden yaşamak isteyeceksin,
el ele yürüdüğümüz sokaklarda yürümek isteyeceksin,
o günlerde olduğu gibi eskisi gibi kavga etmek isteyeceksin,
geceleri uzun mesajlar görmek isteyeceksin,
daima gözlerin o günleri arayacak ,
kalbin o günleri isteyecek...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!