Mustafa Uslu Şiirleri - Şair Mustafa Uslu

[Diclenin Sesi Olan Sesedir]

Yazın dibinde bir gün
bedeninde yarım yaşamak kükreyişler
kavgalar getirmişti bir adam.. tarlasında talan

O bir yağmurdu, benimleydi
hâlihazırda görmedin mi sokak: saçım taralı
şemsiyesi bana alışıktı; sana konuk dalgınlıklarım vardı
sedir üstü uykulara gezginliğim.. aralığında dolanırdı kapıların...

yitik topaçta çocukça bir çareydin

Umut da, bir silahtı deyip
incir ağacında yaprak düşleri gibi;

omuzlardan düştüm de
kuruldum, ‘Silahlara Veda’yı okudum
zeytin dalında baş belasıyım geçeceğinde:

Beklemeyin
ortası yok bunun
bir yeryüzü yolculuğu bu:

içiniz kaldırmıyor anlaşılan
doldurun boşlukları izin verin yalvaçlara

Sen kendi işine baksan mustafa
bana karışmasan bana
yaşamasan;

içinde zaman, eskiyor mu senden önce
nedir, durmaksızın ekşir yüzüne

O kadınlardır ilkin
kulaklarıma çınlatılan öpücük
çokça bahşedilmiş tutsaklık öyküleri;

o kadınlardır
hani son yaratılıştan

Ateşi öyle bir öpüşün vardı ki
kanımın soğuğa vardığı yarda kaldı karanfil
yüreğinin ağzına mı verilirdi de korkardım yıldızlardan:

sanırdım pay edinecektik ürperişlerini
ne serçelerin duyardım ne senin şarkı söylediğini

____“Penbeden nerm idi Dâvûd’un elinde âhen”
_____________________________İzzet Molla

Büküldü demirin Davut,
zırhıma tüküreyim kurtaramadım ahdimi
kılıçtan geçirip susturamadım acıkan yanlarımızı;