Mustafa Uçurum Şiirleri - Şair Mustafa U ...

önce dilimden başlamalı bu yangın
önce bir rüzgâr geçmeli gözlerimin önünden
avucumda bir tutam çetrefil acı
uykularımda kaç şahdamar
adımlarımda kaç yalnızlık saydım
gövdemde gezinip durdu

bu gökyüzü kapanmaz kaybolmaz yıldızları
adımım aksak benim uzuyor yolculuğum
gün akşamsa, serinse, nazarlıysa gözlerim
bırak eylül desinler bu ağrıyan yanıma
yüzüm acı coğrafya dilimde eski hüzün
açılır belki kapı kapanmasın gökyüzüm

Senden uzak kaldıkça içimde büyüyorsun
En köhne sokakların bir bahar yeli gibi
Esintin uzaklardan içimi titretiyor
Seni andıkça canım, şehir düşer yâr düşer
Bir sevda terk edilir senle başlar sevgiler
Adım İstanbul olsun, bahtıma gurbet düşer

bir yahudi urbasını yakmak
ne kazandırır boynu yaralı askere
her yanı yağmurda dökülen benim
yaralarla büyüdüğüm doğrudur
oysa yanlış hesap bizimki
bağdat’ tan döner gibi

Ters esen bu rüzgârları
Annelerin duası dindirir
Bahar çiçektir renk renk
Gözlerindeki bu ışıltı
Yeni açmış menekşedir anne

Bu çiçekler ne kadar çok benziyor anneme
Hepsi narin, hepsi güzel, hepsi gül
Artık bahar olsun her mevsim
Güneş bize selam versin durmadan
Aynı şarkıyı söyleyelim birlikte
Anneler ne güzel, anneler ne güzel

Bir daha top oynamayacağım
Sen yokken bahçenizde
Kırılmasın ağaçların dalları
Yağmur yağınca saklanmayacağım
Ağacınızın altına
Söz olsun

İşte bak görüyorsun
Çatı katından hallice bir yerdeyiz
Bizim kuşak sevmez öyle şıkır şıkır yerleri
Borges ya da Hegel bilmem ya da İbn-i Arabi
Küflenmiş bir ceket sırtımızdaki
Şark ki yaramızı saran yüzyıllık şifa

Allah demeyi öğreten annem
Sen cennetliksin diyor
Bilmiyorum cennet nasıl bir yer
Cennetlik ne demek

Rabbin kim diye soruyor dedem

Bazen içimi sarsarak
Uykumun tatlı yerinde
Trenler geçiyor içimden
Gül taşıyan, güz taşıyan,
Beni taşıyan trenler geçiyor