Hayata ne versen kabül eder, reddi olmaz
Hayat Rahman ve Rahim olarak görünmeye başlar
Rahman ve Rahim kadın ve erkektir, gece ve gündüzdür
Hayat evvel ve ahirdir, zahir ve batındır onuda insan taşır
Hayatın kirleri gibi görünen şeyleri aşk olan zikir temizler
Allah her insana gönül denen alemden seslenir
Allah herşeyini insanda kaybetmiştir bulsun diye
Allah ile arasını açan nefsinden beslenir
Allah insana esmayı öğretmesi en büyük hediye
Allah karşısında yok olan toplumda görünür
İlahi şemsiyedir abdes insana
Vücudun tövbesi duası zikri bana
Ayrılığın işaretir belki de sana
Hayatın sırrı olsa da acı, tatlıdır hayat
Hayra yoldaştır acı elem keder
İnsan bir kâfirdir ben gördüm sanır
Efal sıfat zatı kendine saklar
Cehlini hiç görmez durmaz aldanır
Akletmez fikretmez aslını saklar
Toprağa bakarsın her hali inkâr
İnsan bir kitaptır gönül okuyan
Allahı bildikçe sevgi dokuyan
Tanıdıkça nefsi Allahı duyan
Kitabı okudum yazar giderim
Kelam Allahındır insan mazhardır
İlmü ledün nerde yoktur diyenler
Anmak anlamanın kapısın açar
Hakkın varlığını peşin giyenler
Dosta varmak için sırrını saçar
Münezzeh olsada insandan güler
İlmü ledün sırrı dinlerin özü
Aklını kalitle dinle bu sözü
Muhammed Mustafa Kabemin yüzü
Cemali görenler gurbet gezermiş
Gurbetin acısı nisbetten gelir
İlmi ledün zahir batın canımda
Evvelim yokluktur ahir yanımda
Israrım tekrarım kuran kanımda
Dünyadan öldükçe Hakta doğarım
Muhabbet doğunca sesimi kesti
İmanımı sattım sevgi bağına
Onun ile vardım bir kaf dağına
Oturdum Alinin hemen sağına
Orda kalmak için karar ararım
Allah dese dilim gözümde insan
İnsan yüzüne bak aşka bulaşmış
Aşk kokar nefesi aşkla dalaşmış
Alçaklardan çıkmış arşa ulaşmış
Kimliğini kokla Allah kokuyor
Aşk ile yoğrulmuş yasaktır ölüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!