Bu aylar,seneler olur zamanla
Bir bir takvimlerden yaprak eksilir
Her günün altında ezilir kalbim
Duyarsan çığlığı tanıdık gelir
Tam olmaz herşeyin acır bir yanın
Küçülüp kayboldun kızıl ufukta
Koptun yüreğimden her adımında
Gökyüzü ağladı bu elvedanla
Mateme büründü ikimiz için
Gözümden damlalar döküldü yere
Yol geçen hanında ıssız bir durak
Sabırsız bir yolcu böyle bekleyen
Zalimlerden saklı korku içinde
Otobüs bekliyor vefaya giden
Gelmiyor bir türlü gelmek bilmiyor
Bu kalbim dertlerin en köhne yeri
Yıllarca gelmedi başka müşteri
Girmeye kalkışma sakın içeri
Doluyuz güzelim,ağzına kadar
Her bir köşesinde o isim yazar
beni bekler gibi hergün öylece,
yolların sonunda neden sen varsın
sensiz uyuyayım bari bir gece
düşlerimde hala neden sen varsın
korkuyla dirilen bakışlarımda
Bu nasıl bir soru? Unutmak neymiş?
Aklımdan inan ki hiç gitmedin sen
Maziyi düşünüp özlemek neymiş?
Ağladım durmadan ne diyorsun sen?
Bir ömür geçirdim seni severek
asi olmalıyım bu uçurumlara
çıkamam yoksa düşersem
koşamam bir nefeslik umudumla sana
ahirettede ölürüm seni kaybedersem
simsiyah zerrecik boşluğundan ne farkım kalır
Büyülü yalnızlık sindi içime
Anılar içinde hüzünlerdeyim
Yağmur taneleri damlar yüzüme
Bırakıp gittiğin o mevsimdeyim
Elimde elini olmuş varsayıp
Dalgın bir ifadeyle bakıp gözlerine,
Eğiliyorum sanma sakın
Dimdikim yavrucuğum dimdik
Bir vakit bekliyorum gelecekten
Bizim memleketin bayramları var bilirsin
O bayramların birinde,
Bir başka karanlık bu gece
Çığlıkların dili kopmuş, sağır duygular
Her zamanki gibi karamsarlık
Ne başka türlüdür bu yalnızlık?
Duvardaki saatin sesi tokatlıyor ümitlerimi
Ellerim olmayan ellerini tutmuş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!