Mustafa Toşur Şiirleri - Şair Mustafa Toşur

Bazen ıssız bir dağ başında

Kimsesiz çocukların karşısında;

Bazen metropollerde

Karışmışken hayale Kalk desem uyanır mısın? Cennet vatanım al kanlara büründü Bu acıya dayanır mısın? Şehidim, başımın tacısın, Dalgalı yüreğime düşmüş en büyük acısın Coşkun sellerdesin Unutma, beklediğin yerdesin Şanınla, ezelden ebede uzanılır Cennet vatan işte böyle kazanılır Anadolu’m her karış toprağın Şehit kanıyla bezenilir. Bekledik, yurdumu bin yıl ötelerden Şehidim! Koruyamadık seni Can sandığımız, cana aldığımız Satılmış çetelerden.. Sizler büyük sırra erdiniz Bize cennet yurdumu böyle verdiniz Sonunda vuslata erdiniz Tesellimiz, koşarak cennete girdiniz

Yokuş dik, yük ağır, yol çetin
Kaybolurken bir gençlik
Nasıl olursun metin!

Hava puslu, ana yaslı
Umuda kar yağdı

El verdik,
El verdik,
El ele verdik.
Baktık olmadı
El’e verdik.
******

Taşıyorlarsa körpe yüreklerinde
Mevsimlerden nevbaharı.
Ve doğacak güneşse hayalleri
Boş verin yalancı baharı.

Umutsa bize, beklemek Alparslanları

Masmavididir Akdeniz,
Gökyüzüne eş,
Suları serin,
Kumsalı uçsuz bucaksız

Mevsim mevsimdir iklimi,

Bir kız vardı tanıdığım;
Gülünce yüzünde güller açan.
Bir de, bir adam tanıdım
Etrafına mutluluklar saçan!

Düz mantık olsa,

Dışarda yağmur yağıyor
Benimse göz yaşlarım yağmurla yarışıyor
Gözlerim,ellerim.kollarım her şey boş
Mutlu olmak ne kadar da zormuş
Acı çekerken ben şimdi anladım
Yağmurla karışık ağlamayı ben şimdi tattım

Taşıyorlarsa körpe yüreklerinde Mevsimlerden nevbaharı. Ve doğacak güneşse hayalleri Boş verin yalancı baharı. Umutsa bize, beklemek Alparslanları Neden hoyratça harcadık bunca zamanı? Duruşumuzla cesaret veremezsek eğer Böyle nasıl yakalarız Kehkeşanları? Boş hayal sanma bu taşıdığım Ben Alparslanlarına alışığım. Sevinme nifakçı düşman Aslında geçmişimle de barışığım. Asırlık çınarsın, ihtişamın arşa değer Ümidini yitirmiş koca ninem meğer Ninem sen yanma Onların saçına, başına aldanma. Rehavete düşme, şehidimi incitirsin Aslında çözüm sende,niye beni söyletirsin: “Ey Türk çocuğu titre ve kendine dön! ” Artık bayrağım yükseklere dikilsin.

Hazanı beklerim
Susuz kalmış, çorak toprak misali.
Göz ardı etmem dökülen yaprakların güzelliğini,
Umut kesmem, sabrederim:
Beklerim
Bekleyişler bazen uzar, uzar