Özlediğimin köyümün,
Yazları yordu beni.
Ot biçtiğim dağımın,
Düzleri yordu beni...
İki gözüm ağlamış,
Yoluna kurbânım, yoluna revân,
Habîb-i Kibriyâ Tahtın oturmuş.
Bülbülüm, Gül´üme ederim figân.
Seher vaktinde, divâna durmuş.
Seyrettim cemâlin, nazar istedim.
ROL BİÇİLMİŞ KÖLESİN! (SARICAKAYA-20.11.209)
Dilde sakız: “Karıyer”;
Gece-gündüz kârı/yer.
Kadın-erkek ârı yer.
Karanlık geceler, yüreğim sessîz.
Bakarken uyuyan, gözler utansın!
Yâd ellerde kalmış, kimi-kimsesiz.
Kıymetin bilmeyen, sözler utansın!
Özüme, özüm de! Olur mu böyle...
Akşam oldu, beyaz karlar, süzüldü.
Kalem, yine, gönül bağım, çözüldü.
Göz yaşlarım,dizîm, dizim, dizildi.
Garip gönlüm, yine yaktın, bağrımı.
NERİMAN ABLA(SARICAKAYA-EYLÜL 2014)
NerÎman, Nerman:
Dertlere derman,
Sözleri fermân,
Gözleri harman,
Kaşları orman,
Can boğazda; can suyumu vereler;
Savm gecesi Nûr Hudâ’yı özledim..
Kefenime misk-ü amber süreler;
Hak Muhammed Mustafa’yı özledim..
Ebû Bekir, Ömer, Osman, Ali’yi,
Leylâ’ya bak! Görürsün sen, Mevlâ’yı.
Mevlâ güzel, güzel etmiş Leylâ’yı.
Güzel uğrun, nice türlü belâyı,
Çekersin de, kale göğsün kurur mu?
Halkı sevdim. Sevdim de Hâkk’ı sevdim.
De gel hele! De gel hele! Hele gel!
Köroğlu Dağın´da esen yele gel!
Yiğitler oynaşır; “Çamlıbele” gel!
Özlemişiz Köroğlu´nun narasın... Hey..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!