BOZAMADIM ANDIMI (SARICAKAYA-29.05.2011)
Yalan dünyam; alev olup yaladı.
Isırgan otları gibi daladı.
Afakımı acılara beledi;
Kömür gözlü nârin dilber,
Dönme öyle Güne karşı!
Gün karartır beyaz teni,
Göz kararır tene karşı.
Kaşı kalem; kirpik siyâh;
DÜŞE DÜŞÜNMEK DÜŞTÜ (SARICAKAYA-23.12.2012)
Düşe düşünmek düştü;
Ömre eşinmek düştü..
Taş kırdığım yetmedi;
Âna taşınmak düştü.
Zaman yükü; serin düştü gönlüme;
Boz dağlara; aldı, gitti, kar beni…
Dâvet ettik biz sizleri.
Memnûn ettiniz bizleri..
Gelenin aydın gözleri.
“Hatm”imize hoş geldiniz...
Yıl boyunca; sabah erken,
KISIR (MANİ)
Hanımlar yapmış kısır;
Yiyenler olmaz kısır..
Bolca kısır yiyenin;
Barsağı olmaz basur..
Domatesler kızardı..
Erik dalda bozardı..
Çepin vurdum karığa;
Üstüm-başım tozardı! ! (!)
Elim çimen paklıyor..
Yazarım, yazarım, dosta yazarım.
Dost elinden harap oldu pazarım.
Uzak ufuklara bakar nazarım.
Bekleye, bekleye, can heder olur.
Hölük toprağın görür düşünde,
Altın oyun... Altın oyun...
Alamazsa altın “oy”un:
Sese durur: “Altın oyun! ”
Oy yıllar oy! ! Oy yıllar oy;
Gidemedik bir arpa boy..(!)
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!