Bir çuval dolusu sevgimi biriktirdim
Günün birinde lazım olur diye,
Umut stoğundadır;
Yılmazsın.
Korkmazsın
Kimbilir,sevincin çoşar,
Varsa yoksa işi gücü;
neylesin, hayat yaşam mücadelesi.
Zaman mı kaldı? Çalışmaktan.
Vitrinlere bakmaya vakit bile bulamadı.
İstedi, olmadı; arayamadı.
“Yine de soranlara selam olsun! ” deyiver.
Birisi var karabük' ten yazan
Birisi ise bilmem nerede....
ne o tanır, ne de ötekisi
yalnızmış...
ilkin düşünceler uçuşur havada
Baktı, kaldı.
Baktıkları ona.
Balkondakiler sokağa.
Sokak arabalara.
Arabalar insanlara.
Yol kalmadı.
Ne görse konu komşuda
açılır gözleri faltaşı gibi...
Yaşını başını almış amma
Torun torba sahibi amma
Gel gör ki anlatasın, anlarsa...
Bugün bende ise, yarın sende
Seni sende beni bende yaşardı
Sormak gelmedi aklıma, yıllarca
Öyle laf arası geçerdi ismi,
Geçip gitmişte hep…
Sanırsın dünyada bir tek bu.
Duyan, anlayan, konuşabilen.
Kalanı boşluk.
Görmemişin isimsiz çocuğu.
Takma adı, “Şuursuz.”
Hayat öyle güzeldir ki;
görmek istemezsin içinde debelenirken.
Sanki hep bir el tutar düşecekken.
sen yine para değişiminde, alışveriştesin
sen yine yarın ne giyeceğimin tatlı derdindesin
Çocukken bir başkaymış duygular
büyürken ne olursa oluyor,
Hangi rüzgar çocukluğu savurur,
hangi fırtına düşünceyi ezer...
aynı kalmıyor çocukluğumun arkadaşı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!