Körkütük yalnızım bu gece
Ne yağmurun sesi
Ne hüzünlü şarkılar
Avutmaz beni
Yumruk gibi takılır boğazıma
Sensizlik
Penceremde nisan yağmurları
Hüzün şarkıları çalıyor damlalar
Gözlerim dalmış gitmiş
Kurşun rengi ufuklara
Dilimde sana anlatamadıklarım.
Ben aynı yerdeyim
Uyur gibi kapatıp o güzel gözlerini
Gidiverdin sonsuzluk alemine
İçimde bir kor bırakarak
Son tutuşummuş ellerini
Son öpücükmüş yanaklarına kondurduğum
Üşüyorum üstümü ört oğlum diyordun
Tuhaf olmuş insanlık herkeste bir sui zan
Kimsede kalmamış ne merhamet ne izan
Kaplamış toplumu anlaşılmaz bir şiddet
Herkeste birbirine anlamsız bir nefret
Kurşun mu yedin yüreğinden yoksa
Nedir bu ince ince, sızan kan
Nedir bu halin koca kurt
Hani sen yıkılmazdın
Vuramamıştı seni kahpe kurşunu bile
Oysa sen ne belalar atlatmıştın
kızlarıma ithafen
Siz doğduğunuzda ellerimde tutuyordum
Bir çiçek gibi koklamak için
Çünkü cennet kokusu dediler evlat kokusu
Sonra ilk adımlarınızı atarken ellerinizden tutuyorum
Düşmesin yürüsün diye uzun bir hayata doğru
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!