kıyısında dolandım bahar sonlarının
hayat yazları öksüzlüğünde
olağanüstü sevdaların önünde
ve korkumdan
geçiyordum uzaklardan
karanlık gözlerimde hayalin
ölüp ölüp dirilmek
ve herseferinde ayağa kalkıp dimdik durabilmek
kim dayanabilir dayanabilirmi adam
bu alevler neyin nesi
nerden çıktı bu yangın
feryadı çaldı göğe
mevsim yazdı, havada ayazdı
dizlerimdeki güç direnemiyecek kadar azdı
zaman: dur birazdı
nefsim birazdaha kurnazdı
bir demir teker üstümden gelip geçip
sen çıkıyorsun her seferinde
dediğim senmisin
değilsin
bu bir duygudur
hasret çektiğim
yakomoz bakışlı
üşüyordu
çünkü parası yoktu
ver dedi ver tarlayı bana ver
verdi ağasına
çünkü öyle denmişti ona
büyüklerinin sözünü dinle
şöyle bir bakış attı
bakışları parlaktı
ğümüş gözlerinde donmuş
yanakları altından saftı
ve dudaklar mermerden
ne neymiş bilinmezmiş demeyin
sırrına ermekteyim bendeki evrenin
ölümle vuslatmış yaşamanın gayesi
varmış yokmuş bir ömrün hikayesi
alnının ortasına düşmüş bir bukle
kıvrım, kıvrım dolanır ay hilalinde
karanlık gök yüzünde bir yıldız.
.......seferin bilmiş,
...................yeryüzüne eğilmiş,
durgun. sessiz bir deniz
karanlık yüzü lekesiz
durgun sularda bir an
aylardan artakalan
binbir ışık şimdi
tualin ortasına indi
ışığın gözünde uçuşan pervaneler
puslu bir gecede çırpınır rekkaseler
flaşörün çığlığı
spotta ritm
kadehte mey
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!