DİYARBAKIR'DA ŞEHİT VAR
Bir şehit haberi Diyarbakır’dan;
Gelince yüreğim yandı çaresiz.
Ne istedin dört yaşında bir kızdan?
NEDEN GÖNÜL?
Sevme artık hiç kimseyi,
Bıktım artık senden gönül.
Ders almazsın hiçbir şeyi;
Ne istersin benden gönül…?
NE DERDİN BANA?
Her tren geçerken iç çektiğimi,
Görseydin acaba ne derdin bana?
Yoksun diye ya sabır çektiğimi,
NE OLUR?
Ah benim aniden aşık olduğum
Yeniden karşıma çıksan ne olur?
Gökte arayıp da yerde bulduğum
Yüzüme gülerek baksan ne olur..?
NEŞET BABA’YA…
Gönlünün sesini sazına verdin,
Sen kendi sazında tel oldun Neşet.
Görülmez yollardan kalplere girdin,
Gönül toprağında gül oldun Neşet…
İçimde bir isyan var, kadere ve her şeye,
Bu yalnızlığım beni benden etti nihayet.
Ah küçük aklım, anlam veremedi bir şeye,
İki gram aklım vardı, o da gitti nihayet.
Mutluluk, sevilmek ne, sevgi nedir bilmedim,
İlaç gibi o gülüşün olmasa,
Sevilmezdin, sayılmazdın bu kadar.
Kalp evimde sonsuz kiran olmasa,
Baş köşeye yayılmazdın bu kadar…
Öyle bir güzel ki hayalden öte,
Her görüşte başka hayret ettirir.
Küfrettim içimden vakte saate,
Susmazsam şu dilim beni bitirir.
Ah ki ah yaşımız, vaktimiz tutsa,
PAPATYA
Kaderin alnıma yazdığı yazı,
Silemedim, silinmiyor Papatya.
Gönlümde her mevsim şubat ayazı,
REGAİP KANDİLİ
Bu gece mübarek gecedir millet,
Af ile silinsin gönülden zillet.
Gelmeden kıyamet denen o illet;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!