Mustafa Oğuzhan Karakaş Şiirleri - Şair ...

Adın Piraye değil
Ama ben Nazım'ınım
Adın Zühre değil
Ama ben Tahir'inim
Adın Leyla değil
Ama ben Mecnun'unum

Vatanlarında Müslümanlar esirler
Formalite icabıdır büyük sefirler
Zalimler her zaman sefiller
Affet bizi ey Kudüs

Bizdik utanmadan isteyen firdevsi ala
Bize ne ceza versen hepsi âlâ
Atma bizi ey rab nara
Yazsakta nafile atsakta nara

Ey ulu Nebi

Çıkar gelir karşına bir güzel ansızın
Laf geçiremezsin kalp gibi arsızın
Şiir dökülür teli kopar sazın
Bir sevdiği varmış sevdiğim kızın

Birleşir o zaman ufkumda şark ve garp

Gözlerin o kadar güzel ki sanki şehri istanbul sözlerin ise sararmış kitabın arasındaki şiir
Yüreğin o kadar masum ki etmeli beni kabul
Çünkü çoktan benimki atmış sana demir

Adın o kadar manidar ki olmalıyım cennetine kul
Ölüyorum sana sanki kalbime gökten inmiş emir

Topraktan geldin ey bedbaht fani
Acziyetin içindesin ölümün bile ani
Hayat sana geldi bir garip ninni
Haydi tıpış tıpış gitme vakti

Melekler bile biliyor akıbetini

Yağmurda ıslanıyor göz yaşlarım
Ben şiire ve sana aşığım
Sensiz gecelerde bin türlü kan ağlarım
Bitmez tükenmez kalp ağrılarım

Aşkımı anlatıyorum hece hece

Kalp seni görmek için atarken
Gözlerden yaş akıyor niçin sana bakarken
Hüzünlenmek için diyorlar daha erken
Nasıl üzülmeyeyim seni severken

şiirim kalıyor şarkımızın yanında anlamsız

Elveda elveda elvada
Toprağın altındayım ne ses var ne de seda
Dünyadayken çekmiştim bin türlü cefa
Şimdi istirahat vakti

Elveda elvada elveda

Anılar geliyor hatırıma helal et
Bir bir o günleri hayel et
Ben geçmişte kalmış kokuşmuş bir hayalet
Geçmiş ve anılar bana emanet

vücuduma zahiren bir özlem ediyor sirayet