Bir köle sevse Sultanı
Bir ah için verir canı
Bir hande yeter cananım
Yanar hem ruh hem günahı.
Her zerrede Adın saklı
Şükür gözyaşı verdi Mevlam
Ağlamasa çatlardı insan
Bir lûtfu şayan bu hüdadan
Gönül inci derer deryadan
Sakla gözyaşını ey aşık
Dağ olsa taşımazdı bu derdi
Nedir şu gözyaşının vebali
Aşkı taşır ta ezelden beri.
Bir nehir ki doğdu maveradan
Düştü kaç can kıyısından
Çağır senden gelsin ruhun
Gönlünde huzura dursun
Ne ararsın ki cihanda
Zandan gayrı ne bulursun.
Ne versen onu alırsın
Dert etme ne olur halim diye
Bir damla su ol aşkın bahrinde
Mevla götürür seni menzile.
Düşünme nasıl edeyim diye
Başını koyduysan eğer o eşiğe
Gideceksin biliyorum..
Beni bu şehri illet içinde
Günahınla bir başıma bırakıp
Gideceksin usulca.
Yine sabah olacak bu şehirde,
Ben senden hiç gitmedimki karanfilim
Kendimden gittim,
Bendim terkettiğim.
Siz hep orda kalın efendim...maverada
Utancından ağlayan buğulu camların
Ve hiç solmayacak umutların ardında..
Bende burada..
Yorgundum anne...yorgundum.
İntiharımdan üç gün önce
Beyza şehrinde,
Dört ölüm içmiştim gözlerimle.
Siyah bir gecede
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!