Senelere mübâdil nice ân vardır
Sürûra müsebbib nice gam vardır
Menbâ-ı bereket nice mihmân vardır
An gelir keder gider, tevekkül imandandır
Müdrik ola ol kimse, "takdîre" mihmândârdır
Ne gözündür, ne mücerret endâmın
Masum bir gönüldür maşuk-u medârım
Firkatin asırken bana, indindeki eyyâmın
İ'lem Ey Muhallâ-i ilim! kapında perdedârım
Sen olmazsan,
Selvi boyum derbeder olur.
Sen olmazsan,
Gül koklamam, hep keder olur.
Meğer mevhum bir kıymetmiş
Onu yazdığım kalemi incitmişim
Meğer gafletime tevafuk edince enzârı
Ona tükettiğim mürekkebi zayi etmişim
Meğer dertmiş, sertâc ettiğim o dermanı!
Onu düşündüğüm vakti heba etmişim
Ey aşk-ı mecaz!
Semeredârem, niyahettir hâl-i eşk-i bâr
Tevbekârem şükür ki, bu maziye keşkim var
Senden kalan bir şi'rim, bir de meşkim var
Ser ve dârem el-an ki, bir hakiki eşkim var
Seküler karanlığın ışıklarındayız.
Aklımızı örten koca bir dünya var.
O mazlum sokakları unutmaktayız.
Gözlerde, fâni, koca koca rezidanslar,
Keşmekeş yürekleri uyutmaktayız.
Dâvânın erleri beşikten çağıldarlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!