Karanlık dolmuş çığlıklarıma
Çare olmayacaksın biliyorum
Sonu olmayan bir gökyüzü
O esrarlı yangının
Bir mum gibi eriyecek biliyorum
Yine de bir umut sana geldim
Yağmur kaçağı mı
Yağmur güzeli mi gözlerin
Yeryüzünde yitirdiğim bir içim su gülüşün
Harabe ve sessiz evler
Bana kimsin diye sorma
Bir gün baksam ki nemsin
Bu gece şehirlere bakıp düşünürken
Yüreğine zehirler akar
Gizlice çekip gidersin
Dikensiz gül bahçesi olmadı ki
Gece yarısı kütüphanesi
Kitaplarda şifa ararsın garip gönlüne
Sana yığınlar dolusu hatıralar bırakamam
Kırılgan bir ruhun var ki
Pişmanlıklar dolu kavgaların
Gökyüzüne notlar düşer
Uzaktan aşklar ölmek istiyorsun
Ne yapalım biliyor musun
Bu akşam bütün herşeyi açalım
Yarım kalanları konuşalım
Bari bir şeyimiz tam olsun
Göç etmeden bu dünyadan
Kaç tane ceset bırakmak yerine
Bazen dayana bilmek
Yüreğinde taşımaktır aşk
Gel yıldızlar sönmesin
Boşuna bir bekleyiş
Yanağına düşen göz yaşların
Sevgimiz nefrete karışmasın
Umutlarımı yıkma
Akşamları hüzün çökünce şehrimize
Tutulmuş bir hıçkırık
Kendini gösteren can sıkıntısı gibi
Bataklıklar üstünde sislerin
Güneşin akşam vedası uzaklığın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!