Çok ayrı kaldım, belki isteyerek, belkide istemeyerek
Öyle ki hayallerimin resmi olan seni sevdim
Küçük avuçlarımızın içinde sınırlar
Amansız severken mağlup oldum
Sığamadın ne hayata
İlk defa, ilk defa
Bugün ilk defa
Uzak kaldı gökyüzüm benden
Güneşim bulutlara teslim
Bıçağın kör ağzında
Hafiften sinemde ürkeklik
Kaçıncı baharım
Kaçıncı gözyaşım oldun
Anlatsam anlar mısın
Sokaklarından caddelerine duyulan sesler
Susuyorsam nedeni var
Hatırla kadın hatırla
Hayatımın en uzun sahnesi
Ertelenmiş düşlerim
Karşıma geçip kırılan kanatlarım
Şu üç günlük dünyada
Barışmak istemeyen en vurucu saatlerim
Ah kara gülüm
Güneş kızıllığı güzel sevdiğim
Kara güllere benzer gözlerin
Gün doğuyor gecelerime
Bir başkadır yüreğin
Uygarlığın doğduğu kadim şehrin
Korkmuyorum seni sevmekten
Hüzünler kapladı gidelim buralardan
Bak az kaldı güneşli günler orada
Gidelim bir sonraki gökkuşağına
Sakın ümidini kesme
Öyle sevdim ki seni
Kime, kimlere anlatır olsam
Yerinde olmak istedi
Öyle sevdim ki seni
Artık ben bile ben değildim
Her temiz ellerimi sana uzattım
Sana benzer gülleri seviyorum
Ağlayacak bir omuz arıyorum
Güvercin gibi yorgun düşlerim
Gözlerine sayısız yıldızlar bırakıyorum
Bütün şehirler sen kokuyorsun
Yamalarını saklar kalbim
Gökyüzü bu kadar sonsuz iken
Unutamam hayat bulduğum seni
Yüreğimde ki dumanın görünmediğini düşünme
Yürek yangını görünmez
Aklım uçmak isterken gökyüzü ülkelerine
Aklıma düştü yine sevdan
Devrim zulüm kokar
Gel sevdiğim
Gel mühür gözlüm
Şikayetim yoktur gel artık
Sevmeler bana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!