Gecelerimin tadı kalmadı
Uyku tutmuyor gözlerimi
Seni koynumda bulamadığım için
Çakıl taşı san ki yatak
Diken oldu batıyor yorgan
Kollarım çarmıha gerilmiş
Benimdir bu şiirlerin hepsi
Ben yazdım hepsini tek,tek
Mısralarımı ben süsledim
Bu cümleler ile
Kime yazdım,nasıl yazdım
Falan öldü derlerse düşünür kalırsın
Hafızanı yoklar ondan anılar arasın
Dost bildiğin insan ise söylenir durursun
Değilse bir başkası mı giderken unutursun
Aklına gelmez ki rahmet okuyasın
Bir gün aynı durumda sen kendini bulursun
Bahaneler çok, yalanla birlikte
İstemedikten sonra her hangi bir olayı
Yapmamak,zora koşmak için
Bin bir türlü bahane,bin bir türlü yalan
Çıkıverir kendiliginden
Aniden,zorlanmadan ortaya.
Yemek istiyor hayat beni kendince
Bana sormaya gerek bile duymadan
Gündüzlerimi karatmış sanki ölüm müjdesi
Beni bilmeden bana sormadan
Meydanı kendisinin zannetmiş
Düşerse gözünden bir damlayaş toprağa
Kavrulan toprak başlar sana duaya
Sen yanarken akar yaşlar aşağıya
Yanarak hasret kalmıştır toprok bir damla suya.
Senin için acıdır derttir damla damla ğöz yaşı
Of çektim of of ki of
Yüklenmiş san ki gönlüme
Yüce dağlar gibi dertler
Katar katar üst üste
Eziliyorum altında
Yaşarken
Uzak kalmıştı hep mutluluklar bana
Ama,aslında hayallerimle çok yakındı
Uzak kalmıştı mutluluklar hep bana
Aslında düşüncelerinle beraber bana yakındı
Arada mesafeler,arada yıllar var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!