Gitti yine hayat pastasından
Bir dilim daha,güneşin batışı ile
Karanlıklar gece boyu dolaşacak yüregimde
Kabuslar gece boyu,sabah oluncaya dek
Gün batımı akşam,gün doğumu sabah
Ellerim nasırlı
Okşadıgım zamanlar
Yanaklarımı actıyor.
Gözlerim karanlık
Açık kalmıyor kirpikler.
Tut kolumdan götür beni
Uzak eller diyarına
Belki mesut olur günler
Yaşam denen can mücadelesinde
Tut kolundan savur beni
Giden günler topraga düşer
Kendinedir faydası bize yok
Düşürdüğü candır,beden dir
Tükenir kendince ömür günleri
16.02.2005 Muratlı
Sen ağlarken ben buralardaydım
Göz yaşlarından düşen damlalar,ses verdi bana
Yüregindeki yanık kokularını hissettim
Sen yanarken oralarda,ben kavruldum burada
Çekerek içini,seslenen ahlar varya
Güneş battı işte akşam
Çöktü karanlık olanca gücü ile
Ortaya ve yüregime
Yüregim de ki karanlık
Percinleşmiş oldu
Ta sonradan gelecek sabaha kadar
Dertler başa,dertler başa
Kör olan dertler başa
Vursa kendi kendini taştan taşa
Başa gelmeden ulaşa taşa
Dertler banadır dertler bana
Dayanamam ayakta, kalamam,yıkılırım,yıkıyorsun
Ezilmem mi bu agırlık altında,beni kim sanıyorsun
Bir garib kul işte,ne istedigini biliyorsun
Bu alemde bir ben mi kaldım,azametle üstüme geliyorsun
Taş'ın zaten beynim oldu,taşa döndüm her zaman
Bir yudum su hayatta can ise
Bir yudum sevgi hayatta kandır
Su ve kan hayat kaynagıdır
Olmaz ise can,neye yarar kan.
06.01.2005 Yıldıztepe
Zalimden medet ummak
Yokuşta merkebi ters sürmeye benzer
Zulümden düzen kurmak
Okyanus da saman çöpünden gemi ile
Seyahat etmeye benzer.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!