İçimde sabahı olmayan geceler,
uykusu kaçmış ümitlerim var.
Sana olan kelimelerim aksıyor.
Düşsen, şiirlerim yetim kalacak.
Sana olan söz yaşlarımı,
şiirlerimde kurutuyorum.
açtım kalbimin kapısını
seni azat ettim gidebilirsin
kalmak istemedigin yürekte
boşun çırpınma
haydı uç git nere konmak istersen
oraya
ben aşkın tefsiri isem
sende mealisin diyordu
fatımanın alisi ona
ben sana tefsir olamadım
ne sende meal olabildin bana
bu aşkta
bu şehre yagmur,yagdıgı zaman,
aklıma gelişin ıslatır beni.
Gözlerimden kalbime inen,
bir yağmur damlasıydın.
Göğüs kafesimden kalbime doğru esen,
bir fırtına,varlığınla üşüten yalnızlığımsın.
Ben senin varlığınla yokluğun arasında ki,
fırtınaya tutulmuş bir yaprak misaliyim.
Beklemeyeceksin!
Güneşin her gün doğuşu gibi,
Yeni umutlarla dolduracaksın içini...
Seni bırakıp gideni,
Cennete de götüreceğini bilsen
Beklemeyeceksin!
Seni yürekte saklamak, ne kadar zormuş.
O kadar belli oluyorsun ki bende.
gözlerimde görecekler diye seni,
Başımı kaldırmayışım ondandır.
Gözlerinden kaçışım ondandır.
Ondandır, kimseyle konuşmayışım.
İçimde suskun sözler,
anlamını kaybetmiş kelimeler yatıyor.
Bir aşk bozumunun salkım, sögüt,
dagılan taneleriydi sevda sözcükleri...
Ayaklar altında ezilen, şaraplaşmış duyguların,
yıllanmış sözleriydi, mahzende yatan...
kurşun gibi agır zamanların,
yorgun saatlerinde,
uykusu kaçmış,
gecelerden sana geliyorum…
bir med cezir sana olan tutkum,
denizin hırçın dalgalarında,
Merak ediyorum!
daha ne kadar sürecek,
bu suskunluk?
Daha kaç seher yeli esecek,
bu ayrılıgın ardından?
kaç şiir geçecek,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!