İnsanlar öldürülüyor gülüm
Açmadan soluyor çiçekler
Zaman içinde
Öldürenler de ölür gülüm
Sen sevgiyi eksik etme yüreğinde
Güller de solar gülüm
Sevgililer günüymüş bu gün
Gül beklermiş sevgili benden
Ben gönlümü vermişim ona
Gül neylesin ki
Ben gül gönderemem
Korkarım Güllere bağlı sevgilerin
Sabrı ferhattan geliyor sabrım
Bilinmeyen zamanları delmeye
Görmeye dağın ardını
Dağın ardını görmeye
Kolay olmuyor
Umutların gerçeğe dönüşmesi
GARDAŞ
Sert esen
Poyrazlara karşı yürüdüm
Nallamalar battı ayaklarıma
Bir dilim ekmek için
Boğuştum lodos dalgalarıyla
Sen yandın koca usta
Biz yanamadık sencileyin
iş olup
Aş olup
Konamadık halkımızın kaşığına
Ve de
Komadılar yolunacak telek
Kanatlarımız düştü suya
Bizki biz şaşkın ördekler
Bakıyoruz aval aval
Bizim teleklerimizle gülenenlerin
Nasıl uçtuklarına
hapishaneye doğmuşuz
hapishanede öleceğiz
Toplum gelenek eğilim din
Bağ bahçe tarla vatan
Sınırlarla çevrili dört yanımız
Sınırlar yasaklarla dolu
Güneş sensiz ooğdu bu zabah
Duyamadım günaydın diyen sesini
Acelen neydi bi tanem
Bırakıp gittin beni
Bir soluktun sen
Yaşantıma renk katan
Silâhların umursamazlığında
Nar çiçekleridir göhsümüzde açan
Kanayan yara değil
Yalvarmak yakarmak boş
Kendilerine açılan ellere
Acımıyor tanrılar
Bir sevgili geldi denizden
Yosun kokuyordu teni
Islak bedeni değdikçe tenime
Coşuyordu damarlarımdaki kan
Ve ben
mutlulukların doruğunda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!