Mustafa Hebip Şiirleri - Şair Mustafa Hebip

Ama yine sensizliğin verdiği acıyla...
Gözlerinin gözlerime değdiğini hissettiğim an,
Depremler hissettim yaralı yüreğimde,
Başkasının olan o kalbi sevdim,
Seni sevdim platonik bir çerçevenin sınırları içinde,
Kahroldum ama hep sustum,

ayrılık bizi bulmuş olsada,
gözyaşları yağmur olup akarken
ağlayan bir şiir yazdım sessizce...
ne baharı anlattı yüreğim,
ne de aşkı yazdı kalemim.
Tek bir şiir okudu gözlerim,

Kuytu bir yeri olmalı insanın, boğucu kalabalığın arasından kaçıp saklanabileceği, tüm sırlarını saklayabileceği, vicdanıyla baş başa kalarak kendi ile konuşabileceği...

Derin bir yeri olmalı insanın! Kimsenin göremeyeceği.

Öyle bir yer olmalı ki; çektiği tüm acılarını, gözyaşlarını ve hatta mutluluklarını gömebileceği ve hiç kimsenin bilmeyeceği bir yerden bahsediyorum.

Bir deli rüzgar misali esiyor sensizliğin melodisi,
gittiğin günden beri; zaman geçmez, yağmur dinmez oldu bu şehre...
söylesene...
bu sensizlik biter mi böyle..?
söylesene..?
bir ömür geçer mi böyle...

Ne olur izin ver, seni unutayim
Gönlümden gidiver, yeniden dogayim
Bir sey söyle, beni ancak sen anlarsin
Söyle de, bu büyük dertten kurtulayim

Sartlanmisim hüzünlenip aglamaya

birgün pişmanlığın akıtacak gözlerinden yaşları,
Pişmanlık nedir?
çağresiz kalıp adımı sayıkladığında anlayacaksın...

sırılsıklam olmuş yastığa başını koyduğunda canımı yaktığın gibi
sende yanacaksın...

Bugün en çok seni özledim
Önce rüyamda gördüm seni
Kalktığımda sen vardın aklımda
Yanımdaydın
Sanki seninle geçirecektim tüm günü
Bu sefer mutluluk verdi özlemin bana

şimdi gidiyorsun ya
dönüp bakma sakın ardına
ben seni dönüp bakasın diye değil
gömüpte unutmayasın diye sevdim
sevdim evet sevdim
bazen seni sen

Dinmiyor öfkem bitmiyor nefretim
Çıksa karşıma seni benden alan
Oluk oluk keser lime lime eder istanbulun ortasına gömerdim...
Adı canmış mıh gibi kazıdım beynime
Kaderimdi bu benim isyan doldu yüreğime
Canımı yakıyor içim içime sığmıyor yine...

Sen bitti diyorsun o bitmiyor
Ayrılık acısı yalnız yaşanıyor
Önce sensizlik çöküyor
Ve ardından yağmur yağıyor
Söylesene sevgilim
Bu nasıl aşk? Bu nasıl ayrılık?