Ne zaman seni düşünsem
Hayat bağrı yanık bir türkü söyler
Gönlüm dile gelir o zaman
Bir efkar basar beni derinden
Ne zaman gönlüme düşünsen
Kimsesiz bir seyyah olsam gezsem cihanı
Sükûn dalgalarının içinde bulsam sevdanı
Mehtabı suların sarınca dört yanı
Batan güne karşı seyreylesem hülyanı
Bir sevdan var ki hayattan koparıyor beni
Penceremin camına nazenin bir kuş vurdu
Birden sendeledi dengesi bozuldu
Nasıl oldu bir anda kanım dondu
Ansızın beliren kedi nazenini hap gibi kaptı
Günler günleri kovalamakta ısrarlı
Uyan ey gözlerim gafletten uyan
Matem elbiselerini giy siyahlara boyan
İnliyor bak âlem-i İslam olmuş talan
Vicdanlar gözyaşı döker olmuş, yalan
Uyan ey gözlerim gafletten uyan
Tarihi karalamak moda oldu dil ile
Ders mi aldınız iblisten bu bozgunculuk niye?
Ecdadı unutturdunuz düşürdünüz zillete
Alem-i İslam uğradı büyük bir hezimete
Kininizi kustunuz sefil baykuşlar gibi
Şerbet diye içirdiniz baldıran zehrini
Duydum ki beni düşünüp ağlıyormuşsun
Adım düşmüyormuş dudaklarından
Batan güne karşı sessiz ve dalgın
Ellerin dizinde bekliyormuşsun
Geçenlerde bir tanıdığa beni sormuşsun
Hayatım her gün kopan bir sayfadır
Çoğu zaman boş, çoğu zaman sefadadır
Anlamsız kederler, anlamsızlık cefadadır
Zaman eritir zamanı sonumuz hüsrandadır
Sana bütün kinimi kusacağım bu gece
Dinlesen de dinlemek istemesen de
Belki duymak istemesen de
Haykıracağım bütün gücümle
Ağlamak gelirse içinden sakın ağlama
Sahn-ı çemende hırâmân edelim
Mest olup kendimizden geçelim lale
Firkatin eleminden kanlar doldu gözlerime
Hicran vadisini birlikte aşalım lale
Atla gel kırata çıkalım bak yaylaya
Yayla yollarında sürelim atımızı dörtnala
İçelim soğuk suyu içelim kana kana
Gel gidelim dostum gel yaylaya
Bektaş bizim yaylamız, atımızı orda sularız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!