Mustafa Doğan 2 Şiirleri - Şair Mustafa ...

AYAZ
Hüseyni! Dokunma,
Sokulma yanıma
Efkârım sıralı bu gün.
Hangi ahın kapısını çalsam
Yüzümde gülüşüm kuruyor

Sana gel diyordu üç bin mektup,
Üç bin yalvarış dolu gözlerle bakış,
Gel canımız,malımız senden kıymetli değil,
Yetim koyma bizi!
Seni korur ve gözetiriz,
Gözden öte göz candan öte can oluruz.

Tanıdık bu efkâr bilirsin
Tozlu bir mabedin mihrabı gibi
Ekmek zehir su acı tek tek soluyorum nefesi
Tahammülüm isyanda gittiğinden beri
Bul beni yitiğim
Seni kaybedişimin son arzusu bu

Münacat dilekçeme lâl şiirler bağladım,
Yaşlı kaldırımların nemli ışıklarında.
Mısralarım iç çekti ben sessizce ağladım,
Aklımın kör düğümlü zorlu başlıklarında.

Gizli saklı ne varsa sırala şimdi elçi,

Yüzüme bak hazar!
Kaç zamandır denk getiremedim gözlerine gözlerimi
Yardan serden söz edesim yok
Ucu yanık mektuplarım var bu gün

Çığlığı uzun ahlar geçiyor yüreğimden

Yüz üstü bırakıp gitmekti ölüm
Geride kalanları düşünmeden
Onun yerine de yaşamayı öğrenmek
Onun yerine de sevmek kendini
Şiddeti yüreğin kabını kıran
Deprem gibi yıkıcı ve ani

Rüyâma gel efendim visâl arzumu dindir
Ben gibi kuytulara hilâl şavkını indir
Hasretin hiç dinmeyen en derunî ağrıdır
Yürekten çığlıklara münhasır bir çağrıdır
Cemalin nazar etse o an erirdim aziz
Seninle doğmak için kaç can verirdim aziz

Çıkar ceketini asuman
Ört üstüme
Üşüyorum biraz nefesin gelsin
Titreyip sayıklarsam
Alışkınım korkma.
Okşa saçlarımı geçer.

Senin aklın ermez harami
Bu yolu gönüllü seçenlerdenim.
Başımı taşırken ayaklarıma güvenmeyişim ondan
Ateşede kızmadım yanarken kanatlarım
Ben denizin gözlerine tuz döktüm harami

Evrenin rüyası


Şımarık çocuklar gibi gökten yıldızlar kaydı
Tutacaktım arşın perdeleri indi aniden
Homurdanıyordu yine gece