Mustafa Ceylan Şiirleri - Şair Mustafa C ...

-I-
Homur homur uyurken dev, göz kapaklarının altında,
Kında bir kılıç çıktı ortaya denenir Ortadoğuda
Doğuda, doğunun en doğusunda değil bu
Şu yanıbaşımızda hemen…

Kandil akşamına ermeden daha
Vurdum bir yıldızla ben seni vurdum
Sesinden belliydi ah ile vah’ ın
Duydum da göklere dilek savurdum

İçin ağlıyordu “iy’olmuş” derken

Çevir başın şu göklere bak gönül
Katman katman yedi göğü gör hele.
Aşk mumunu düşüncene yak gönül
Katman katman yedi göğü gör hele.

Yakın göğe ad vermişiz atmosfer

Her gamzede muhteşem gonca
Bir sevda çiçeği yüzde tebessüm.
Rahmet dalgasıdır ömür boyunca
Fıtratın dilidir özde tebessüm.

Ufuk çizgisine sarılan gençlik,

Gönül atı aşk dağına
Çıkar dedim, çıkmadı mı?
Dostlar bir gün dudağına
Bakar dedim, bakmadı mı?

Dağ omzuna alır güneş,

* Ne yapardım bilmiyorum? !
• Sen olmasaydın?

Seni içiyorum seni
Gül kokan nefesini
İpeksi tenini, yosun gözlerini

Yerim bir koltuğun üç minderi kadarsa
Niçin başıma yıkılır koskoca dünya?
Cismim bu kadar, ismim sıfırsa
Unutulacaksam bana ne
Geceden, doğan günden
Ve bana ne bildiğimden, gördüğümden!

ab
eb
ib
ıb
ob
öb

-I-
Şiirin boynunda ipekten kındap
Sarkmış kuyulardan, düşmüş sonsuza
İrfan bahçesine girmeyen sincap
Mısralar döşerken alevden buza
Zıplayıp duruyor, bozulur hiza…

Çapraz çizgiler attım yüreğime
Ne sevebilir, ne de sevilir artık
Müjde! Müjde diyorum sana
Bayramın olsun...

Oysa bu yürek var ya bende