Ne kaldı geriye o zamanlardan?
Eskiyen bizmiydik yoksa devran mı?
Şimdi savrulurken o kalanlardan...
Hep aynı fısıltı; yoksa yalan mı?...
Mustafa Bilgiç
Bu kaçıncı yarım kalan şiir ?..
Kirpiklerine salıncak kurmayı düşlerken,
Dudakların oldu uçurum,
Düştüm;
Her defasında kanadı ruhum...
Ortalık yangın yeriydi,
Bir kitabın en kısa cümlesinde bulmuştum seni.
Yüzün uçsuz bucaksız ovalardı,
Gözlerin gök yüzü.
Tebessümün gök yüzünden salınan şelale.
Hoyrat ormanlardı saçların,
Gün çekilir, uğraş sonlanır, biter görevler,
Çöker karanlık, perdelerini çeker evler,
Tenimde ihtiras,dudaklarımda alevler,
Acele etme,düşlerime dal, sonra kaybol.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!