Mustafa Bilgiç Şiirleri - Şair Mustafa B ...

Beyaz bulut, masmavi gök ve de sen...
Her yerde bir âhenk, her yerde desen...
Bir de o iki kelime ki, desen:


'Seviyorum seni, sana âşığım,

Bazen Mecnûn’du hani, Leylâ’ydı aşkın adı,
Ferhat’ın gür suyunda ne de şirindi tadı.

Beklemek intihardı, muhâl aşklar faslında,
İşte o muhabbetle Kerem yandı aslında.

Güzel, bir şey diyeyim hele, dinle!
Biz neyi paylaşamadık seninle?
Ne yaptıysak sevdiğimizden, anla!


Selam bile vermez oldun, nedendir?

Bir çile ki kimsede yok benzeri,
Düşün, beyin zarın patlarcasına.
Üstüne atmışlar göğü ve yeri,
Gövdeni ikiye katlarcasına!

Bakmayın, her an güldüğüme sakın,
Bir gizli sevdâ içimde saklarım.
Gözlerden uzaklaşmalarım yakın,
Yakındır, gelir, bitmez yasaklarım...

bir hayaldin sen benim
mor düşlerimde,
bir seraptın susuzluğumda,
uykusuzluğumda ise
görülmemiş bir rüya...
ben sende uyanmıştım

Bir yer var;
Bekleneni çok ve bekleyeni az.
Bir yer var;
Mevsim hep bahar, ne kış var ne de yaz! ..

04.08.2006

Komşumuzun bir kızı vardı,
Saçlarına pembe toka takardı.
Komşumuzun bir kızı vardı,
Sabah akşam pencereden bakardı.

Tarak hiç düşmezdi elinden,

Ezelden ebede bir yol uzanır,
Bir yol ki mukaddes nurun izinde.
Gidenler sonunda bir yer kazanır,
Cennet-i Âlâ'nın saklı gizinde! ..

Yorgun gözlerinle dalıp uzağa,
Düşünce ufkunda boğulma koçum!
Feleğin kurduğu kahpe tuzağa,
Aldanıp kum gibi dağılma koçum!