Mustafa Alpaydın Şiirleri - Şair Mustafa ...

Dün yine gözlerim kamaştı birden
Bir kartpostal gelmiş Metropol'imden
Üsküdar tarafı kuzey yönünden
Güzel İstanbul'u karşımda gördüm

Güneşmi karardı Aymı tutuldu

Herşey riya Dünya yalan
İnsanlıktır baki kalan
Dikenine katlanmadan
Bir gül bile sevemezsin

Huyu nedir tanımadan

Çileli hayatın son baharında
O masum yüzünü görmez olaydım
Ömrümün son demi final dansında
İncecik belini sarmaz olaydım.

Ayrılık ateşi yanar bağrımda

Ay ışığı örtsün üzerimizi
Melekler kıskansın bu sevgimizi
Ayrılık yakmadan yüreğimizi
Hadi gel bu gece gir düşlerime.

Semada yıldızlar akıp giderken

Vefasız ne kadar üzsen de beni
Dilim lal oluyor sesim çıkmıyor
Bilirsin gönülden severim seni
Senden ayrılmayı gözüm kesmiyor.

Yokluğunda hüzün sarar bedeni

Muhlis’le bir dostun bağına daldık
İncir badem ile humusu çaldık
Dostumuzu gördük ve helâllaştık
İşte böyle geçti okul yılları

Fosforlu Cevriye coğrafyacımız

Hasretin kor gibi bağrımı yakar
Yokluğun çok acı yüreğim kanar
Ne sana bedduam nede kinim var
Seveceğim seni mahşere kadar.

İster selam verme ister tanıma

Gurur seni götürmüş benliğini yitirmiş
Kalbinde gül yerine dikenleri bitirmiş
Uyuşturmuş bedenin bitkin hale getirmiş
Yalnızlığa mahkumsun sen huzur bulamazsın.

Boşa geçmiş bunca yıl heba olmuş bu emek

Yurdun yuvan bilinmez kız sen nerde yaşarsın
Hiç yorulmak bilmezsin elden ele koşarsın
Ne gamın var ne keder okşandıkça coşarsın
Sonra birden kaybolur sırra kadem basarsın.

Sosyetenin uğruna aslından uzaklaştın

Bu akşam ümitle beklettin beni
Daha unutmadım veda buseni
İnanki gönülden özledim seni
Gelmedin birtanem gelmedin niye.

Ne olur gelipte bir selam versen