Dara düşse de bil bu gün ümitler
nara düşse de bil bu gün ümitler
zara düşse de bil bu gün ümitler
ümitsizlik haramzade mesleği
ümidin ilaçtır her bir yaraya
Kahramanlık destanını
Yazanlar kükreyince
Sayfaları bir bir düşer
O tarih kitabının
Kanımızla canımızla
Yazdığımız her destan
Hamit Hoca, Semih
Kardeşi ve ben
Bir yas evi suskunluğudur
O orada
Siz burada ben de burada
Bir matem belki yalnızlığımız
Sen yokken
İstemiyorum anne
Hiç güzel değil bu ev
Sen yokken
Üşüyorum anne
Sevmiyorum oyuncakları da
Ağladım seneler boyu
Gülmedim gülemedim
Yalvardım Allaha
Ölmedim ölemedim
Katliam ve ölümleri
Başım önceleri
kendimle dertteydi
sonra onlar
şunlar ve bunlarla
kimi kızıl sever diye
kimi Allaha söver diye
Git evine kes dediler
Daha neler söylediler
İş istedim vermediler
Sakallarım var diye
Delikanlı salmaz imiş
Medar-ı iftiharın olacak
Derbeder ettiğin bu mecnun
Bu kadar özenle bana
Bu zulmün niye
Naz edişin niyaz edişin
Öyle çekip gidişin
Ben beni bulmuşum sana ne gerek
Sen benle değilsen bana ne gerek
Lazım olan nedir bilsem çok yazmazdım
Yaşamazdım da bu güne düne ne gerek
Senli olsun günlerim huzur dolar billah
Toprak olsun döşeğim yorgan yüne ne gerek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!