Yalan söylüyorlar
Yalan diyorlar
Kızarmıyor yüzleri
Neden utanmıyorlar
Gözlerimin içine baka baka
Nasıl da
I
Hasretim
Uykunun şeffaf tulumuna...
Yatarım yatmasına ya,
Karanlığın kumlarına düşen
Bir ip ucuyla
İstanbul’da bir meydan
Çok meydan var aslında
Ben yapmadım meydanları
Zulüm var dedim
Kavga var dedim
Siz gösterdiniz o yolları
Yaşamak olmuşsa bir zillet
Şereftir şereftir şereftir ölüm
Sarmışsa bedeni bu onmaz illet
Şereftir şereftir şereftir ölüm
Ayyaşlar berduşlar çıkmışsa dama
Duyamasan da sen beni
Ben eğliyorum ben beni
Bu da huyum yeni yeni
Ey ben gözünü sevdiğim
Yanımda sen var gibi şim
Oturdum da düşündüm bu akşam yine
Seni ve beni sevdamızı
Biz neler diyorduk ah neler oldu
Umduğumuz zafer kimlere kaldı
Kavramlara fikrim kurban edildi
Kavlime darağaçları dikildi
Geceler çöktü ömrüme
Pençesin taktı ömrüme
Bin kurşun sıktı ömrüme
Geceler oy
Niceler geldi üstüme
Ben mi gafildim
Sevdanın savaşında
Yoksa hayat mı bilmez
Bu sevdayı kavgayı
Kurtarın beni derim
Ben söyler ben dinlerim
bir gün gelip hiç olsam da
elden günden kaç olsam da
kimisine taç olsam da
herşey biter olur hayal
beni yerenler sevse de
Söz ver bana
Ağlamayacaksın
Artık benim için
Gökten değil yavrum üç elma
Gözlerinden düşsün
Sadece üç damla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!