Bu senin şehrindir
Uzak değilsin artık
Şu tepeden sonra ışıklar görünecek
Belki sisli
Belki uykudasındır
Belki düşlerinde yine ben varımdır
Bir derviş bir ırmağa durmuş da
mütebessim
Ömrün düşünüp bakmış:
Bu ne tuhaf bir resim;
Irmak akar denilir, sular lahzadır geçer!
Akan benim oysa tek,
Hacı Zülkif Zukak’ta Bir Ayrılık Sahnesi
veya
Gulinas
(Sahnede, bir erkek (genç bir köylü) ve bir kadın (Gulinas=Gülenaz) vardır.
Ağaçlar çiçeğe durmuştur
Gece maviye
Yaşam sevdaya durur
Ben öylesine…
Bir hatırası var yüzünün mahzun
Daha değil; vakit er:
Gecede bitecek şafak
Güneş sonra...
-fakat mutlak- doğacak
Uyanacak halk!
Baharı atlamış bir çiçeksin
aykırı
Hayatın yarım
Acı uzun sürecek
yaşadığınca
Mutluluk yarım!
Bir gün
Kış birdenbire gelebilir
Gök rengini yitirebilir ansızın
Ve zamansız tutulabilir güneş
Kış birdenbire gelebilir
Gece
korkunun büyüdüğüdür
Zamanın sefaleti
Umarsızlığı anlatır
bir nakarat-tır
Sessizliği zangır zangır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!