Müsrifiz Şiiri - Mustafa Erol

Müsrifiz

Biliyor musun bugün ne geldi aklıma?
Millet olarak müsrifiz dedim.
Herkes bilir ki, ağaçtan yapılır kâğıt.
Ama israf etmede yoktur üstümüze.
Yazar, bozar ve atarız bazen.
Bazen paket yaparız gerekmese bile..
El ilânları basılır, okunmadan atılan.
Daha nice nice çeşittedir israfımız.
En zoruma gidense gereksiz sözcüklerdir,
Sözlüklerimizi dolduran.
Birçok sözcük yerine tek bir söz koysak,
Kapladıkları yerler boşalır.
Her sözlükten iki sayfa elde etsek,
Kurtulur pek çok ağaç.
Ne gerek var,”harika” sözüne.
“Olağanüstü” kelimesi de boş.
Ya “güzel” kelimesine ne demeli…
“Fevkalâde” zaten bir başka fazlalık.
Daha nice nice sözcük yerine,
Senin adını yazsak, kurtulur sözlükler kalabalıktan
Çünkü harika da sensin güzel de.
Fevkalâdesin ve olağanüstüsün bu gönlüme benim.
Adını anınca mutlu olur hem ruh hem tenim.
Evet, adın kurtuluştur nice ağaca.
Adın gece aydır, gündüz güneş.
Yok, sana dünyada başka bir eş.
Bu israfla harcandıkça nice kâğıt,
Sürecek bende işte bu ağıt.

Mustafa EROL
13.Nisan.2010