Güzel Güneysınır Şiiri - Mustafa Erol

Güzel Güneysınır

Çirkin ne bilir ki güzeli,
Güzeli ancak,tanır güzel.
Kara ak oldu,sırrı çözeli.
Güneyle birleşince,sınır güzel.

Bilenler boşa yormaz çeneyi.
Heba etmiş zaten ecdat nice seneyi.
Önüne alınca sınır güneyi,
Elbette olur,GÜNEYSINIR güzel.

Uyuz Suyu Tepesinden hele bir bak,
Sanki Güneysınır’ a çekilmiş kıyak.
Dilerim Allah’tan ki etmesin uzak,
Yaslandığı dağlarıyla, GÜNEYSINIR güzel.

Güneysınır’ da birleşir ova, dağlarla.
Dağlar emekle donanmış, bağlarla.
Hem rahmetlileri,hem de sağlarla,
Top yekun insanlarıyla, GÜNEYSINIR güzel.

Toprakları her yıl bırakılsa da nadas.
Üzümüyle ön plandadır yeni belde Bardas.
Alanözü ismidir elbette Bardas’a has.
Alanözü’ndeki bağlarıyla, GÜNEYSINIR güzel.

Bir eksen onlarcasını, geri verir tarlası.
Mümbittir arazisi,Güneysınır’ın Dorla’sı.
Gömülce’de et yemektir,zevkin gıdası.
Üzüm helvalarıyla, GÜNEYSINIR güzel.

Ben de bir zamanlar,pekmez kaynattım,
Bal olsun diye kazana armutlar attım.
Çocukluk yıllarıma nice anı kattım.
Yaşanan hatıralarıyla GÜNEYSINIR güzel.

Elmasun’da Yörüklerdir benim soyum,
Çolağın oğlu,Yörük Hüseyin’in torunuyum.
Kim sorarsa sorsun,Elmasun’dur köyüm.
Güneybağ,Karasınır değil artık,GÜNEYSINIR güzel.

Mustafa EROL
Manavgat Milli Eğitim Şube Müdürü