Müslüm Karakuş 2 Şiirleri - Şair Müslüm ...

Ağla katı yüreğim

Ağla da yumuşa
Ağla bir savaşın ortasında kalan çocuğa
Ağla sahile vurmuş o küçük bedene
Ağla geceleri yollarda etini satana
Ağla bir zalimin pençesinde çırpınana

Gecenin sesini duyuyorum
Rüzgarın rengini görüyorum
Dokunuyorum yıldızlara
En ücra gezegenlere ulaşıyorum
Şarkılar mırıldanıyorum sessizce
Aklıma sen gelince...

Aşık olan maşukuna hayran olur
Onunla kalkar onunla uyur
Her baktığı yerde onu görür
Ne ondan bihaber soluk alır
Ne ondan ırak bir yerde bulunur
Her adımı ona yaklaştırır

Ellerini tutunca için titrer ya,

Soluğunu dinlemek içine huzur verir ya,
Hep onun sesi okşasın kulaklarını istersin ya,
Herşeyi bir yana atarsın eğer bir yanda o varsa ya,
O yanındayken ejderhalara bile karşı durursun ya,
Seni sen yapan ne varsa onunla güzelleşir ya,

İnsan ne garip varlık değil mi Begonyam
Üzerine dağları yıksan da kalkar
Atsan da kaynar kazana yine gözlerini açar
Yine yaşamaya devam eder inatla
Bir yudum soluk almak için ne mücadeleler verir
Başına ne gelirse gelsin varlık denkleminin gizemi korur

Ne benimsin ne kimsenin
Sen benim en mahremimsin
Geceleri ansızın odama gelen bir yusufçuk gibisin
Ansızın görülen ferahlatıcı bir rüya gibisin
Bitti sandığım paketimdeki son sigara gibisin
Parasızken cebimden çıkan para gibisin

İstemeden önce vermeyi bil
Bakmadan önce görmeyi bil
Konuşmadan önce dinlemeyi bil
Sevmeden önce değer vermeyi bil
Ben demeden önce haddini bil

Bir bilinmezin ortasındayım
Yalnızlık kadar acı
Hasret kadar derin
Yüreğim bir kor gibi
Kor gibi hayat
Soluğum keskin jilet

Bazen diyorsun ki, boş ver bu da geçer
Bak diyorsun bir kelebeğin neşesine
Düşün savaş altında, zulüm altında inleyenleri
Düşün hastane köşelerinde bir gıdım şifa bekleyenleri
Boşver diyorsun dünyalıklar onların olsun
Boşver aç gözleri toprakla doysun

Bu saatlerde kendimle dertleşirim 
Fakat şimdi sana yazasım geldi
Uzun zaman oldu söyleşmeyeli
Hâl hatır sormayalı şöyle etraflıca
Nasılsın dostum
İyi misin?