Ne zaman aklıma gelsen
Adına dönüşüyor soluklarım
Ne zaman aklıma gelsen
Hücrelerime kadar sen kesiliyorum
Ne zaman aklıma gelsen
Ellerim boşlukta kayboluyor
Gözlerinin buğusunda demlendim
O zarsı ıslaklığıyla yeşerdim
Ayrılık acısı zor geldi minik yüreğine
Gül çenen titredi hüzünle
Kadife dudakların hilal gibi büküldü
Pembe ellerin hasretle boynuma sarıldı
Sadece ol dedi
Sessizliğin içinde varoldu herşey
Sonra bir gürültüdür koptu
Sonunda kahrol dedi
Sessizliğin içinde kahroldu herşey
Yüzün güldüğünde pişman olup,
"Benim gülmeye hakkım yok" diye düşündün mü hiç?
Mutlu olmak
Sisli bir manzaranın arkasında gibi göründü mü gözüne?
"Güzel günler sadece romanlarda olur", diye avuttun mu kendini?
Hep hayallerle, hep umutlarla yaşamanın ezici çilesini çektin mi?
Sorma neden böylesin diye?
Ben de bilmiyorum sorma.
Ya beni olduğum gibi kabul et
Ya da sorgulama.
Elimden tutman için elime bakma
Temizdir ellerim yüreğim gibi
Gelenler geri dönün
Görenler gözlerinizi çıkarın
Konuşanlar dilinizi koparın
Dokunanlar ellerinizi yakın
Duyanlar kulaklarınızı kesin
Sus!!!
Gelme üstüme üstüme
Vurma göğsüme göğsüme
Alma ahımı ahımı
Girme günaha günaha
Anlamazsın halimi halimi
Var git ölüm benim başımdan
Ben zaten ölüden beter olmuşam
Azrail hiç yorulma yanıma kadar
Ben zaten canımı eline vermişem
Çekilsin yolumdan hain celladlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!