Müslüm babaydı Şiiri - Tunay Bozyiğit Se ...

müslüm babaydı

sesli ağlayamam hayata
içime akıtırım gözümü
omurgam fıtık olur sonuçta
ağlayacağım olur biteviye
ölümle bir tuttu yaşamı
pay pas gibisin hayatta
dedi eşim olan müslüm baba
geriye dönme anlamsız
geri gelmez gidenler
konuşmalar tesekül süz
konuşmalar tahammülsüz
ayrı geçirdiğimiz günlere ölürdüm
yalnız yaşıyacak kadar hünerliydik
onu mahvederlerdi öylesi kederdi
insanlara güvenecek kadar müslümdü
akıl yaşına dek ruhu çocuktu
babacığıydı nurun ruhuydu
rodrigoyu çok seviyordu
otobüs yolculuğunda türküydük
kimsesiz mezarda içimiz ezilirdi
elimizle ağzımızı kapatırdık müslümle
vicdanımızın sesi bir can öldürürdü..
cehennem ateşini dünyada yaşadı
kötü söyleneni vicdanına bastı babaydı
vicdanının sesi ölen candı
hayatı bırakacak kadar ateşe atandı
müslüm babaydı..
ben muhterem nursam
bir ömür yetmez müslüme doymaya
..ey benim ekmek aşım
ey benim can yoldaşım diyen
ama kürt olduğunu söylemeyecek
kadar çiy ve korkaktı..
yüreği korkuyu almazdı.
yine de korku köşelerini tutardı.,
öylesi çelişkinin babasıydı..
biz aşka teslim olanlardık..