Müşküllüğün kıyamı, arz-ı endam ediyor,
tavanların soluk sahnelerine.
Uykumu örümcek ağlarına neşrediyor.
Ve selam veriyor acılarımın en köhnelerine.
Genişçe konuşuyor piyeslerdeki misal,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta